ผลของโปรแกรมกิจกรรมบำบัดแบบบูรณาการต่อความสามารถในการประกอบกิจกรรม และอาการทางจิตของผู้ป่วยจิตเภทสูงอายุ

การศึกษาเกี่ยวกับกิจกรรมบำบัดในผู้ป่วยจิตเวชสูงอายุ มุ่งเน้นเกี่ยวกับโรคจิตเภทซึ่งเป็นโรคทางจิตเวชที่พบมากที่สุดและมีจำนวนมากกว่า 1 ใน 3 ของผู้ป่วยจิตเวชทั้งหมด ขณะที่สังคมไทยกำลังก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงวัยอย่างเต็มรูปแบบ จึงส่งผลให้อัตราผู้ป่วยที่เจ็บป่วยด้วยโรคจิตเภทในผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผู้ป่วยสูงอายุที่ป่วยด้วยโรคจิตเภทส่วนใหญ่จะป่วยมาเป็นระยะเวลายาวนาน มีความเสื่อมในด้านความคิด และการรับรู้มากขึ้น นอกจากจะเสื่อมด้วยพยาธิสภาพของโรคแล้ว ผู้ป่วยยังมีความเสื่อมและความบกพร่องทางด้านร่างกายทุกระบบจนในที่สุดไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ในชีวิตประจำวัน การทำงาน การดูแลสุขภาพอนามัยของตนเอง และปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเสื่อมลง โดยส่งผลต่อความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน การทำงานที่ก่อให้เกิดผลผลิตและการทำหน้าที่ประจำวันตามแบบแผนปกติ เห็นได้ว่าโรคจิตเภทส่งผลทำให้ความสามารถในการทำกิจกรรมต่างๆของผู้ป่วยจิตเภทสูงอายุลดลง การฟื้นฟูสมรรถภาพ ผู้ป่วยจิตเภทจึงมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้มีความสามารถกลับสู่สภาพปกติหรือใกล้เคียงปกติได้มากที่สุดตามศักยภาพ ภายใต้การทำงานเป็นทีมแบบสหสาขาวิชาชีพและการติดต่อประสานความร่วมมือกับครอบครัวชุมชน และองค์กรที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ผู้ป่วยจิตเภทสูงอายุมีความสามารถสามารถดูแลตนเองได้ ประโยชน์ของผลงานคือ 1.เพื่อเป็นแนวทางในการดูแลรักษาทางกิจกรรมบำบัดในผู้ป่วยจิตเภทสูงอายุ 2.ผู้ป่วยสามารถทำกิจกรรมในชีวิตประจำวันได้อย่างเหมาะสม กับระดับอาการและบริบทของตนเอง 3.สามารถนำโปรแกรมการรักษาแบบบูรณาการทางกิจกรรมบำบัดไปพัฒนาใช้ร่วมกับการรักษาแบบไม่ใช้ยา( Non-phamaco) อื่นๆได้ 4.เป็นแนวทางในการศึกษาอย่างกว้างขวางต่อไป

โรงพยาบาลสวนสราญรมย์

2021

Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข